Pemilikan
terhadap sesuatu tanah dijamin dengan jelasnya dibawah KanunTanah Negara 1965. Pemilikan
tanah diiktiraf melalui pendaftaran hakmilik yang mewujudkan hakmilik tidak
boleh disangkal dan tidak boleh dipertikaikan oleh mana-mana pihak. Pendaftaran
hakmilik ini adalah untuk membezakan diantara tanah hakmilik dan tanah
kerajaan. Ini adalah kerana sehingga pendaftaran hakmilik dilakukan, tanah
tersebut adalah masih kekal menjadi tanah kerajaan[1].
Dokumen hakmilik yang dikeluarkan oleh PBN adalah dokumen yang membuktikan
bahawa seseorang atau badan mempunyai pemunyaan yang sah dan muktamad bagi
tanah itu[2].
Sehubungan dengan itu, sayugia ditekankan bahawa pendaftaran sesuatu hakmilik
melengkapkan sesuatu proses pemberimilikan tanah oleh kerajaan. Merujuk kepada
kes North East Plantations Sdn.Bhd.
melawan Pentadbir Tanah Dungun[3],
mahkamah rayuan memutuskan plaintif yang telah mengusahakan tanah setelah
mendapat kelulusan pemberimilikan tanah secara formal dari kerajaan negeri dan
telah pun membayaran Notis 5A, namun berimilikan tersebut masih boleh
dibatalkan. Merujuk kepada keputusan Mahkamah
Rayuan yang bersandarkan kepada Seksyen
78(3) KTN 1965 di mana ianya masih lagi tanah kerajaan dan Seksyen 81(2) dan 80(3)
KTN 1965 pembayaran Notis 5A tidak boleh mengenepikan kuasa PBN yang tersirat
di dalam peruntukan Seksyen 78(3) KTN 1965[4].
Apabila
dokumen hakmilik sempurna didaftarkan dan mulai tarikh tersebut hak tuan tanah
adalah tertakluk kepada peruntukan KTN 1965 yang memberi keeksklusifan
pemilikan yang tidak boleh disangkal[5].
Secara amnya, pemilik tanah adalah dijamin penggunaan tanah secara optimum, hak
pengantungan atas tanah dari tanah-tanah bersebelahan dan hak akses ke tepi
pantai, mana-mana sungai dan tempat awam yang bersempadanan dengan tanah rizab
atau tanah kerajaan. Selain daripada itu, hak-hak tuan tanah dijamin bagi
membangunkan tanah, hak untuk berurusniaga dan hak penurunan harta (tanah) melalui
wasiat[6].
Segala urusan berkaitan hakmilik ini perlulah mengikut prinsip Sistem Torrens
yang secara tegasnya memperuntukkan bahawa setiap urusan mestilah didaftarkan
melalui suratcara (borang) yang ditentukan dan mengikut prosedur yang
ditetapkan. Apabila ia didaftarkan secara sah, maka pemilik tanah mempunyai
hakmilik yang tidak boleh disangkal[7].
Hak dan kuasa tuan tanah yang tidak boleh dipertikaikan
boleh ditamatkan, kemuktamadan hakmilik
boleh dileraikan dan ketidakboleh sangkalan hakmilik boleh disangkal dalam
pelbagai keadaan dan kuasa tertentu. Artikel ini bagi menggabungkan dalam
keadaan mana hakmilik yang tidak boleh disangkal dan muktamad boleh dibatalkan
setelah hakmilik didaftarkan. Secara umumnya penamatan pemilikan tanah boleh
berlaku melalui 2 cara iaitu melalui kuasa Pihak Berkuasa Negeri dan bidang
kuasa mahkamah.
i)
Kuasa Pihak Berkuasa Negeri
Pihak Berkuasa Negeri mempunyai kuasa mentadbir urusan
berkaitan dengan tanah secara mutlak di bawah Perlembagaan Persekutuan. Walaupun
tanah telah diberimilik secara sah kepada individu atau badan, masih terdapat
ruang yang membolehkan PBN bertindak mengatasi kemuktamadan hakmilik tersebut. Tanah
berimilik boleh kembali dan terletak hak kepada Pihak Berkuasa Negeri dalam
keadaan seperti berikut;
a) Tamat tempoh pajakan
PBN mempunyai
kuasa memberimilik tanah kerajaan kepada
mana-mana orang atau badan samada untuk selama-lamanya ataupun sesuatu tempoh
tidak melebihi 99 tahun[8].
Bagi tanah berimilik berstatus pajakan ianya akan tamat tempoh sepertimana yang
dinyatakan di dalam hakmilik dan ianya akan kembali kepada Pihak Berkuasa
Negeri. Setelah hakmilik didaftarkan tiada peruntukkan yang dinyatakan oleh KTN
1965 memberi kuasa kepada PBN
melanjutkan tempoh pajakan bagi sesuatu tanah. Kuasa PBN menentukan tempoh
pajakan hanya diberikuasa semasa penentuan dalam kelulusan pemberimilikan[9].
Namun begitu, dengan keperihatinan PBN, perlanjutan tempoh pajakan boleh
dilakukan dengan penyerahan balik tanah tersebut menurut Seksyen 197 KTN 1965
dan dipohon semula oleh pemilik asal[10].
b) Kegagalan melunaskan
bayaran cukai tahunan
Setiap tanah
berimilik akan dikenakan bayaran cukai setiap tahun yang dianggap berhutang
kepada Pihak Berkuasa Negeri[11].
Kegagalan melunaskan bayaran cukai tahunan tanah yang ditetapkan dalam tempoh 1
Januari hingga 31 Mei setiap tahun
(kecuali di Kelantan) adalah dianggap tertunggak pada hari pertama bulan Jun
tahun tersebut[12].
PBN boleh menuntut tunggakan ini melalui
Notis 6A KTN 1965 dan bayaran perlulah dibuat dalam tempoh 3 bulan dari
tarikh notis disampaikan kepada pemilik tanah. Kegagalan menjelaskan tunggakan
ini boleh menyebabkan perintah[13]
dan pengistiharan[14]
perampasan tanah kembali kepada Pihak Berkuasa Negeri.
c) Perlanggaran syarat
kegunaan tanah
Jenis kegunaan tanah
berimilik dikawal oleh PBN melalui kategori dan syarat nyata yang ditulis di
dalam hakmillik di mana pelanggaran salah satu darinya merupakan satu kesalahan
menurut KTN. Setiap kategori kegunaan tanah dikawal secara halus dibawah syarat
tersirat yang tidak dinyatakan didalam hakmilik[15]
namun ianya mengikat setiap kategori kegunaan tanah. Syarat ini menghendaki
perlaksanaan berterusan dan mula mengikat tanah pada tarikh ianya didaftarkan
tertakluk kepada sesuatu kategori atau sesuatu syarat. Kegagalan pemilik tanah
mematuhi syarat kegunaan tanah akan menyebabkan perkembalian tanah kepada PBN[16]
melalui proses perampasan kerana perlanggaran syarat[17].
d) Kematian pemilik tanah
tanpa waris
Pihak Berkuasa
Negeri boleh mengambil milikan sesuatu tanah apabila ianya ditinggalkan akibat
kematian pemilik tanah tanpa waris[18].
Tindakan perkembalian tanah ini memerlukan satu siasatan terperinci dan
menyeluruh oleh Pentadbir Tanah di bawah Bab 4, Bahagian 2 KTN 1965. Di dalam
siasatan Pentadbir Tanah perlu memastikan bahawa tanah itu mesti mempunyai
seorang pemilik berdaftar sahaja dan telah sah mati, tiada permohonan probet
dan surat mentadbir pusaka dipohon dimahkamah
atau permohonan pembahagian
pusaka pernah dibuat kepada Pentadbir Tanah. Selain daripada itu, tiada orang
yang menduduki tanah berkenaan[19].
Notis perkembalian tanah kepada Pihak Berkuasa Negeri melalui Notis 23A KTN
1965 dan dicataterakan didalam hakmilik setelah Pentadbir Tanah berpuas hati
tiada apa-apa tuntutan dibuat oleh mana-mana pihak.
e) Tuan punya tanah
meninggalkan hakmilik
Mana-mana Pentadbir
Tanah berpuas hati bahawa tuanpunya mana-mana tanah yang dipegang di bawah
hakmilik Pejabat Tanah telah tidak menduduki tanah itu dan buat 7 tahun lampau
tidak pernah melakukan apa-apa perbuatan atau benda yang membuktikan
hakmiliknya, boleh membuat catitan di atas dokumen hakmilik daftaran yang
menyatakan tuanpunya telah meninggalkan hakmilik tanah itu[20].
Pengisytiharan melalui warta dalam Notis Borang 23B KTN perlu dibuat dan jika
tiada apa apa kehendak-kehendak notis itu dipenuhi maka tanah itu kembali
kepada Pihak Berkuasa Negeri[21].
f) Tanah menjadi dasar laut
atau sungai
Jika pinggir laut
atau dasar mana-mana sungai mara sehingga mengaut mana-mana tanah berimilik,
kawasan yang terlibat oleh perkautan itu hendaklah pada ketika itu terhenti
dari menjadi sebahagian dari tanah itu dan menjadi tanah kerajaan[22].Pendaftar
atau Pentadbir Tanah perlu mengenal pasti tanah yang terhakis dan menyelenggara
buku rekod tanah-tanah berkenaan[23].Secara
amnya, tindakan perkembalian ini bermula dari siasatan terperinci oleh Penolong
Pegawai Tanah kepada tanah terlibat. Jika hakisan melibatkan kesemua tanah,
Pendaftar atau Pentadbir Tanah boleh membatalkan hakmilik bagi tanah berkenaan[24].
Apabila sebahagian tanah sahaja yang terhakis, Pendaftar atau Pentadbir Tanah
bolehlah mengukur semula bahagian tanah yang tinggal[25]dan
mendaftarkan hakmilik sambungan bagi tanah berkenaan.
g) Pengambilan balik tanah
PBN mempunyai kuasa yang
mengatasi mana-mana pemilikan tanah sepertimana diperuntukan di dalam Akta
Pengambilan Tanah 1960. Kuasa pengambilan tanah ini merangkumi mana-mana tanah
milik di dalam sempadan negeri itu. Tujuan pengambilan tanah menjangkaui
pelbagai tujuan yang dinyatakan di dalam Seksyen 3 Akta ini yang tidak boleh
dipertikaikan oleh pemilik tanah atau orang berkepentingan. Namun demikian PBN
bertanggungjawab untuk membayar pampasan setimpal wang wajar akibat pengambilan
ini. Oleh kerana kuasa dibawah akta ini, impian mengurusniaga, membangun,
memiliki dan mewarisi sesuatu tanah oleh mana-mana pemilik tanah[26]
hanya tinggal impian.
Walaupun kuasa pentadbiran tanah
merupakan hak ekslusif PBN yang dinyatakan di dalam Perlembagaan Persekutuan
dan Kanun Tanah Negara 1965, tindakan
pelucutan hak melalui perkara-perkara di atas masih lagi dicabar atau
dipertikaikan oleh oleh tuanpunya tanah yang terkilan ke mahkamah berdasarkan Seksyen
418 KTN 1965 bagi mendapat keadilan. Oleh yang demikian, segala tindakan dan
prosedur bagi menamatkan hakmilik oleh PBN perlulah berlandaskan tatacara dan
prosedur yang betul dan sejajar dengan peruntukan undang-undang. Kegagalan atau
kecuaian dalam perlaksanaan prosedur dan tatacara ini mengakibatkan penamatan
hakmilik boleh menjadi tidak sah.
ii) Kuasa mahkamah
Mahkamah
mempunyai bidang kuasa yang luas di dalam pentadbiran tanah bagi memastikan
keadilan terhadap apa-apa pertikaian yang melibatkan pemilikan dan urusan-urusan berkaitan dengan
mana-mana tanah. Mana-mana orang yang terkilan terhadap sesuatu tanah berhak
memohon keadilan melalui mahkamah. Bahagian Tiga Puluh Satu, Kanun Tanah Negara
1965 menjelaskan mengenai kuasa am mahkamah yang boleh mengarahkan mana-mana Pendaftar atau Pentadbir Tanah melaksanakan
apa-apa perbuatan mengenai hakmilik bagi menguatkuasakan apa-apa hukuman atau
perintah yang dibuat dalam mana-mana prosiding yang berhubungan dengan tanah[27].
Selain dari pada itu, bahagian ini menjelaskan mana-mana orang yang terkilan
dengan keputusan mana-mana Pengarah Negeri, Pendaftar dan Pentadbir tanah boleh
membuat rayuan ke mahkamah[28]
dan mana-mana Pendaftar atau Pentadbir Tanah boleh merujuk ke Mahkamah apa-apa
persoalan yang berbangkit dalam melaksanakan dan kewajipan[29].
Oleh yang demikian, artikel ini bertujuan merangkumkan keputusan dan kuasa
mahkamah dalam mengecualikan
kemuktamadan hakmilik (seksyen 89 KTN 1965), ketidakbolehsangkalan hakmilik
(Seksyen 340 KTN 1965) dan jaminan hak milik berdaftar tidak boleh dicabar oleh
pemilikan bertentangan (seksyen 341 KTN 1965).
a) Kuasa mahkamah untuk memudahkan penamatan kepunyaan
bersama
Mahkamah mempunyai kuasa dalam menamatkan kepunyaan
bersama dalam kes mana-mana tanah yang
terletakhakkan kepada tuan punya bersama yang tidak mahu menyertai atau memberi
izin dalam satu permohonan pecah-bahagian di bawah bab Sembilan Kanun Tanah
Negara 1965[30].
Permohonan ini boleh dilakukan oleh mana-mana tuanpunya bersama dan mahkamah
membuat apa-apa perintah sepertimana yang difikirkan adil bagi maksud
menamatkan kepunyaan bersama. Penafian atau penamatan kepunyaan bersama ini
dilakukan dengan perintah melalui bayaran yang setimpal, pindah milik atau tanah itu dijual diantara pemunya bersama tersebut.
b) Pengecualian
berasaskan Seksyen 340(2) KTN 1965
Peruntukkan seksyen ini jelas mengenepikan hakmilik yang tidak boleh
disangkal berdasarkan 5 situasi yang dirumuskan berdasarkan peruntukkan seksyen
ini iaitu:
i) Fraud[31]
Fraud yang dimaksudkan adalah fraud sebenar yang dilakukan secara
terancang yang melibatkan ketidakjujuran pada sebelum dan masa pendaftaran.Ia
dilakukan dengan tujuan dan niat untuk menipu seseorang yang diketahui
mempunyai hak keatas tanah itu. Manakala fraud konstruktif tidak dapat
menafikan hak milik tidak boleh disangkal kerana ianya lebih kepada kelalaian
tanpa niat.Tafsiran mengenai fraud ini telah dinyatakan di dalam kes Tai Lee
Finance[32]
di mana sebuah syarikat pemaju perumahan telah menjual beberapa lot tanah dalam
projeknya kepada beberapa orang pembeli. Syarikat ini juga dalam masa yang sama
menggadai tanah yang sama kepada sebuah syarikat kewangan. Persoalannya adakah
syarikat kewangan ini terlibat dengan fraud sebenar kerana ketika pendaftaran
gadaian tersebut syarikat kewangan ini tahu bahawa tanah tersebut telahpun
dijual kepada pembeli.Mahkamah memutuskan pemegang gadaian tidak terlibat
kerana fraud melibatkan perbuatan atau kelakuan tidak jujur yang terancang.
Fraud sebenar juga ditafsirkan di dalam kes Tara Rajaratnam[33],
di mana plaintif bersetuju memindahmilik tanahnya kepada defendanke-2 bagi
sekuriti pinjaman dan defendan ke-2
berjanji di dalam perjanjian akan memindahmilik tanah tersebut
semula kepada plaintif dalam tempoh
setahuun selepas pinjaman diselesaikan. Namun begitu 18 hari selepas pinjaman
dibuat defendan ke-2 menjual tanah
tersebut kepada defendan ke-3 dan seterusnya defendan ke-3 telah menjual tanah
tersebut kepada defendan pertama (sebuah syarikat) dan tanah tersebut dipecahkan
kepada 70 lot dan dijual kepada awam oleh defendan pertama. Plaintif mengambil
tindakan mahkamah supaya mengisytiharkan pindahmilik tiu tidak sah berdasarkan
perjanjian tyang telah dibuat. Mahmamah memutuskan bahawa wujud fraud sebenar
dimana terdapat unsur penipuan terancang dan dibuat dengan sengaja.Ini
mewujudkan fraud sebenar yang boleh membatalkan pendaftaran dan pemilikan
menjadi tidak sah.
ii) Salahnyata
Maksud salahnyata tidak ditakrifkan di dalam KTN 1965 namun begitu
jika melihat tafsiran menurut Common Law
Inggeris, salah nyata terdiri daripada salah nyata berunsur fraud (fraudulent misrepresentation) dan
salahnyata ikhlas (innocent
mispresentation)[34].
Dalam undang-undang kontrak salahnyata ikhlas sudah memadai untuk menjadikan
kontrak terbatal. Tetapi salahnyata di bawah KTN ini adalah berbeza dimana
salahnyata yang dimaksudkan adalah salahnyata berunsur fraud sahaja bukan
salahnyata ikhlas. Justeru itu, mahkamah perlu mentafsirkan sesuatu kes
tersebut samada ianya bersifat salahnyata berunsur fraud ataupun slahnyata
ikhlas. Bagi memahami salahnyata ini dengan lebih jelas, rujukan terhadap kes Loke Yew vs Port Swettenham Rubber Co Ltd
(1913)AC491. Secara ringkasnya kes ini bermula dari jual beli yang tidak
disempurnakan melalui pendafataran antara Loke Yew dan Tn.Hj.Eusope dimana Loke
Yew telah membeli sebahagian daripada tanah Tn.Hj.Eusope. Defendan membeli
keseluruhan tanah Hj.Eusope walaupun telah mengetahui sebahagian dari tanah itu
telah di beli oleh Loke Yew. Defendan
melakukan pindah milik keseluruhan bahagian dan berjanji akan memelihara
kepentingan bahagian Loke Yew. Selepas pendaftaran defendan menawarkan harga
yang rendah terhadap Loke Yew bagi membeli bahagiannya. Merujuk kepada
keputusan Majlis privy wujudnya salahnyata berunsur fraud dalam kes ini dan
membatalkan hakmilik tidak boleh disangkal.
iii) Pemalsuan
Pendaftaran urusniaga
yang diperolehi melalui pemalsuan perlaksanakan suratcara atau dokumen-dokumen
sokongan menjadikan hak milik boleh disangkal. Berdasarkan kes terkini iaitu Tan Yin Hong lwn Tan Sian San & Odrs[35],
mahkamah rayuan memutuskan bahawa pemalsuan Surat Kuasa Wakil yang
digunakan oleh defendan bagi mewujudkan
gadaian adalah tidak sah dan boleh disangkal.
iv) Surat cara tidak lengkap/memadai atau
tidak sah.
Apabila pendaftaran diperolehi
menerusi satu suratcara yang tidak lengkap/memadai (iaitu tidak mematuhi
undang-undang atau peraturan) atau suratcara yang batal, hakmilik yang
diperolehi itu bolehlah disangkal[36].
Umpamanya surat yang tidak disertai dengan tandatangan yang sempurna, tidak ada
penyaksian, tidak mematuhi sekatan kepentingan dan sebagainya. Peruntukan suratcara yang tidak
lengkap/memadai perlulah dibaca bersama dengan peruntukan berkaitan suratcar
tidak sah. Di dalam kes United Malayan
Bnaking Corporation Bhd lwn Syarikat Perumahan Luas Sdn.Bhd.(1988) 3 MLJ 352,
seorang penggadai telah memohon perintah mahkamah untuk membatalkan perintah
jualan yang diperolehi oleh pemegang gadaian. Sebagai alasannya, penggadai
menghujah bahawa gadaian yang didaftarkan itu tidak sah dan batal kerana
menyalahi sekatan kepentingan nyata yang disebut dalam dokumen hakmilik.
Sekatan kepentingan ini menyatakan bahawa harta ini tidak boleh digadai
melainkan ada keizinan bertulis dari pihak berkuasa negeri terlebih dahulu.
Mahkamah memutuskan bahawa hakmilik pemegang gadaian ke atas harta itu boleh
disangkal kerana pendaftarannya diperolehi menerusi suratcara yang tidak
memadai atau tidak sah.
v) Pemilikan tidak sah.
Sesuatu hak milik atau
kepentingan itu juga boleh disangkal jika ianya diperolehi secara tidak sah di
bawah mana-mana undang-undang bertulis[37].
Pemilikan tidak sah ini bermaksud pemilikan seseorang itu diperolehi secara
tidak sah oleh kerana halangan undang-undang berkaitan dengan tanah rizab
melayu, enakmen-enakmen berkaitan tanah adat dan sebagainya. Ia juga termasuk
urusniaga yang bertentangan dengan sekatan kepentingan dan halangan urusniaga
seperti kaveat dan perintah larangan.
c) Pengecualaian
berasaskan ekuiti.
Sistem Torrens di Malaysia ialah
satu sistem yang tidak ekslusif, iaitu tidak menutup pintu atau menghalang
kemasukan pengaruh lain. Selepas seabad lamanya perlaksanaan sistem Torrens,
kita dapat melihat dari satu sudut betapa luasnya pengaruh ekuiti. Oleh sebab
sifatnya yang tidak eksklusif dan tertutup inilah Sistem Torrens begitu berjaya
dilaksanakan selama ini di Malaysia[38].
Walaupun pendaftaran adalah elemen yang penting di dalam Sistem Torrens,
undang-undang Malaysia tetap mengiktiraf hak dan kepentingan yang wujud
berasaskan tanggungjawab kontrak. Menurut Seksyen 206(3) KTN 1965, kewajipan
pendaftaran tidak menjejaskan operasi mana-mana kontrak urusniaga yang
berkaitan tanah berimilik atau apa-apa kepentingan di dalamnya.
Peruntukan ini bermaksud[39]
, walaupun KTN mewajibkan pendaftaran urusniaga, kewajipan ini tidak
menyebabkan kontrak urusniaga menjadi batal. Kontrak urusniaga tanah yang tidak
disusuli dengan pendaftaran tetap dianggap sah dan berkuatkuasa sebagai satu
kontrak. Pihak-pihak yang berkontrak itu dijamin haknya berasaskan peruntukan
undang-undang yang relevan seperti Akta Kontrak 1950, Akta ARelief Spesifik
1950 dan Peraturan mahkamah Tinggi 1980. Ini bermakna walaupun hak mereka tidak
didaftarkan mengikut kehendak KTN 1965, mereka tetap mempunyai hak untuk
mendapatkan hak keatas pemilik berdaftar dengan syarat mereka mempunyai bukti
yang kukuh bagi menyokong tuntutan mereka.
Antara bentuk-bentuk hak dan
kepentingan ekuiti yang diiktiraf oleh mahkamah adalah hakmilik ekuiti, gadaian
ekuiti, lien ekuiti, pajakan ekuiti dan sewa ekuiti. Di dalam kes Mahadevan a/l
Mahalingam lwn Manilal & Sons(M) Sdn.Bhd.(1984) 1 MLJ266, Mahkamah
Persekutuan memutuskan bahawa gadaian yang tidak berdaftar diantara syarikat
plaintif dan defendan dianggap gadaian yang sah berasaskan ekuiti dan diiktiraf
melalui Seksyen 206(3). Oleh yang demikian mahkamah mempunyai kuasa untuk
mengarahkan pendaftaran rasmi dibuat ke atas gadaian berkenaan. Gadaian ekuiti
tidak dilindungi dibawah Seksyen 340 KTN 1965 tetapi dibawah Peraturan Mahkamah
Tinggi 1980. Dengan kuasa ini mahkamah memerintahkan remedi pelanggaran ,
jualan harta dan pengambilan milik.
d) Pengecualian
berasaskan undang-undang Islam dan Adat.
Sebelum pemakaian Sistem Torrens,
umum mengetahui bahawa Malaysia telah mempunyai satu sistem perundangan tanah
berdasarkan undang-undang Islam dan adat Melayu. Dari sudut perundangan tanah
di negara ini, kita melihat bahawa mahkamah menerima pakai adat Melayu dan
undang-undang Islam untuk mengatasi keketatan undang-undang Torrens[40].
Seksyen 4(1) Kanun Tanah Negara menyebut antara lain bahawa kecuali setakatmana
yang diperuntukan dengan nyata sebaliknya, KTN tidak boleh menyentuh mana-mana
undang-undang yang pada masa itu berkuatkuasa mengenai pemegangan adat dan
seterusnya sedikit sebanyak penerimaan undang-undang Islam juga[41].
Dua bentuk kepentingan yang wujud berdasarkan undang-undang Islam dan adat
iaitu Jual Janji dan harta Sepencarian. Jual janji merupakan satu bentuk
urusniaga jual beli tanah bagi tujuan sekuriti. Manakala Harta Sepencarian
adalah prinsip berasaskan Adat Temenggung yang diterima pakai di semua negeri
di Malaysia. Ianya merupakan prinsip pengagihan harta yang diperolehi sepanjang
perkahwinan dan dibahagikan diantara mereka apabila berlaku penceraian. Konsep
harta sepencarian mengikhtiraf pasangan yang tidak bekerja menuntut hak
terhadap harta yang diperolehi sepanjang tempoh perkahwinan.
Di dalam kes Tengku Anun Zaharah lwn Dato’Dr.Hussien (1983), bekas suami
merupakan seorang hartawan yang memiliki antara lain antaranya 6 bidang tanah,
6 lot rumah kedai di Wisma Central, beberapa buah rumah dan kenderaan. Plaintif
menuntut harta sepencarian dan defendan mendakwa bahawa plaintif tiada apa-apa
sumbangan dalam usaha mendapatkan harta-harat itu sepanjang tempoh perkahwinan
mereka. Mahkamah memutuskan bahawa walaupun plaintif tidak menyumbang dalam
usaha memiliki harta tersebut, prinsip harta sepencarian tidak melihat dari
skop usaha yang sempit, tetapi melihat dari segi peranan kedua suami-isteri
yang berkongsi hidup dalam ikatan perkahwinan. Ianya bermaksud plaintif tetap
berperanan sebagai isteri dalam sokongan moral, kedamaian jiwa dan kedamaian
dalam kehidupan suami dalam usaha mendapatkan harta tersebut. Oleh demikian,
mahkamah membenarkan tuntutan plaintif termasuk 3 ekar tanah yang didaftarkan
atas nama defendan.
Kesimpulannya,
walaupun pendaftaran merupakan tiang utama dalam Sistem Torrens di dalam
perundangan tanah di negara ini, namun begitu terdapat pelbagai ruang dan
pengecualian kepada prinsip tidak boleh sangkal ini berdasarkan penyesuaian
undang-undang lain dengan suasana persekitaran dan keperluan semasa bagi
menjamin keadilan sebenar. Penamatan hakmilik yang telah didaftarkan dengan
sempurna boleh berlaku melalui peruntukan di dalam Kanun Tanah Negara 1965
kepada Pihak Berkuasa Negeri dan kuasa mahkamah.
[1]Seksyen 78(3) Kanun Tanah Negara 1965.
[2] Seksyen 89 kanun tanah
Negara 1965
[3] Kes North East Plantations Sdn.Bhd. vs Pentadbir Tanah Dungun,
(2011)2 CLJ 392
[4]Rujukan kes Dr.Ti Seow Tiew and Ords. Vs Pendaftar Geran-Geran Tanah
Negeri Selangor (1981)CLJ134 dan
Muhamad Buyong Vs Pemungut Hasil Tanah Gombak and Odrs. (1982)MLJ53.
[5] Seksyen 44 Kanun Tanah Negara 1965
[6] Seksyen 92 Kanun tanah Negara 1965
[7] Seksyen 206, 340 (1) Kanun Tanah Negara 1965
[8] Seksyen 76 Kanun Tanah Negara 1965
[9] Seksyen 79(2) Kanun Tanah Negara
[10]Pekeliling JKPTG Bil.4/2008.
[11] Seksyen 93 Kanun Tanah Negara 1965
[12] Seksyen 94(2) Kanun Tanah Negara 1965
[13] Seksyen 100 Kanun Tanah Negara 1965
[14] Seksyen 130 Kanun Tanah Negara 1965
[15] Seksyen 115,116,117 Kanun Tanah Negara 1965
[16] Seksyen 129,130 Kanun Tanah Negara 1965
[17] Seksyen 129 Kanun Tanah Negara
[18] Seksyen 351 Kanun Tanah Negara 1965
[19] Pekeliling JKPTG Bil.30/1977
[20] Seksyen 352 Kanun Tanah Negara 1965
[21] Seksyen 352(6) kanun tanah Negara 1965
[22] Seksyen 49 Kanun Tanah Negara 1965
[23] Pekeliling JKPTG Bil.3/2008
[24] Seksyen 382A Kanun Tanah Negara 1965
[25] Seksyen 353 Kanun Tanah Negara 1965
[26] Seksyen 92 Kanun Tanah Negara 1965
[27] Seksyen 417 Kanun Tanah Negara 1965
[28] Seksyen 418 Kanun Tanah Negara
[29]Seksyen 419 Kanun Tanah Negara 1965.
[30] Seksyen 145 Kanun Tanah Negara 1965
[31] Salleh Buang, Undang-Undang Tanah Di Malaysia, DBP 1993
[32]Tai Lee Finance Co.Sdn.Bhd. vs Official Assignee & LL
(1983)MLJ81
[33] Tara Rajaratnam vs Datuk Jagindar Singh & LL (1983)MLJ127
[34]Razani Ab Rahim, Pengenalan Undang-Undang Tanah, 2002 UTM
[35] Tan Yin Hong vs Tan Sian San & odrs, (2009)5 CLJ143
[36] Seksyen 340(2)(b) Kanun
Tanah Negara 1965
[37] Seksyen 340(2)(c) Kanun
Tanah Negara 1965
[38] Salleh Buang, Undang-Undang Tanah Di Malaysia, DBP 1993
[39] Seksyen 206(3) Kanun Tanah Negara 1965
[40] Salleh Buang, Undang-Undang Tanah Di Malaysia, DBP 1993
[41] Razani Ab Rahim, Pengenalan Undang-Undang Tanah, 2002 UTM
No comments:
Post a Comment